maandag, mei 25, 2009

Blessures + controle

Gister avond ben ik gaan voetballen met wat vrienden en na 3 x de bal getrapt te hebben verzwikte ik mijn enkel. Ook heb ik al een paar dagen spierpijn van het fitnessen. Leuk al die nieuwe dingen die ik kan met mijn longen.

Vandaag (maandag) ben ik weer op controle geweest in het ziekenhuis. Alles was weer goed en mijn longfunctie gaat ook nog steeds vooruit. Ik ben gestopt met de pijnstillers en gebruik alleen zo nodig nog een paracetamol. De wond is nu ook weer helemaal dicht en genezen, er zat alleen wat pseudomonas in de kweek van 2 weken geleden. Gelukkig is hij gevoelig voor alle antibiotica's en is het dus maar een mietje vergeleken met mijn oude bacterietje.

zondag, mei 24, 2009

Update

Ja sorry sorry ik weet het...

Nou alles gaat nog steeds goed, beter zelfs!
Ik ga alleen maar vooruit. Longfunctie FEV1 2,88 (58%), gewicht, spierkracht, conditie...
Ik ben nu aan het trainen voor de avond4daagse, die begint over 3 weken.
Verder heb ik eigenlijk weinig nieuws. Heb het maar druk zo met die nieuwe longen ;-)

woensdag, mei 06, 2009

Pus en zo...

Ja het gaat nog steeds goed want geen nieuws is goed nieuws.
Oké, oké, ik heb wel een heel klein tegenslagje gehad afgelopen zondag.
Zaterdagavond toen ik naar bed ging voelde ik een ander soort pijn dan wat ik normaal heb in mijn rechter zij. Ik heb nog steeds altijd veel pijn aan mijn borstbeen en wond maar dit voelde anders. Het leek meer op de pijn die ik voor mijn transplantatie had als ik een longontsteking had. Maar de temperatuur was goed voor ik ging slapen.
Maar zondagochtend voelde ik die zelfde pijn maar nu wat erger. Ook had ik een temperatuur van 37,2 terwijl die alle andere dagen altijd rond de 36,8 was. Bijna een halve graat hoger dan normaal en dat is voor een getransplanteerde te veel. Ook was mijn FEV1 (de lucht in 1 seconde die je kan uitblazen) een stuk lager. Daarom maar even gebeld naar Utrecht.
Ja kom maar langs was het antwoord. Want zeker in deze beginfase willen ze geen risico nemen.
Op de Spoedeisende hulp (S.E.H.) aangekomen werd er gelijk bloed geprikt en mocht ik op de foto. Voordat ik hier de uitslag van kreeg was het inmiddels 1,5 uur verder en begon ik aardig honger te krijgen want had nog niet ontbeten. Maar je mag zolang je op de S.E.H. bent niet eten. Om 2 uur kwam de uitslag. Er bleek nog steeds wat vocht te zitten van de operatie, maar omdat dit aan het afnemen was kwamen de longvliezen weer tegen elkaar aan en dit gaf waarschijnlijk die pijn.
Maar omdat bij longgetransplanteerde ook wel eens een longembolie voorkwam moest ik voor de zekerheid ook even een Thorax-CT laten maken. Dat is die scan waar je door zo'n buis schuift. Het kon omdat het zondag was wel een uur duren voordat ik aan de beurt was.
Maar om 3 uur kwamen ze al vertellen dat ik voorlopig nog niet aan de beurt was en om half 5 ging mijn moeder toch maar eens zeggen dat we nog zaten te wachten. Nou om half 6 kwamen ze me eindelijk halen voor die scan die werkelijk 2 minuten duurde. Om vervolgens een uur later de uitslag te krijgen dat er niks aan de hand was.
Vermoeid en uitgehongerd ging ik weer naar huis. Onderweg nog een tankstationwinkel leeg gekocht en toen vrij snel naar bed.

Maandag mocht ik weer terug naar Utrecht voor mijn wekelijkse controle. Weer 8 buisjes bloed geprikt en dit keer stond er ook 2 looptesten op het programma. De 6 minuten looptest. Hier moet je in 6 minuten zoveel mogelijk afstand afleggen. En daarna de shuttle-run test. De bekende test met de piepjes. Dit ging allemaal vrij aardig maar toen ik thuis kwam was ik toch wel moe. Ook nog van de dag er voor.

Om 4 uur ging ik dus even liggen en toen ik weer opstond merkte ik wat nattigheid in mijn zij. Toen ik voor de spiegel keek wat het was zag ik een sliert pus uit mijn wond komen. Uhmm... ??? Wat moet dat daar? Dus ik veegde het weg maar gelijk kwam er al weer een nieuwe druppel uit. Toen ik er wat op duwde bleek er toch wel veel uit te komen en belde daarom maar weer met Utrecht.
Ja dan moet je toch echt weer terug komen. Maar door de ervaring van de dag er voor en omdat ik al de hele ochtend in Utrecht was geweest had ik daar niet zoveel zin in. Alle mogelijke testen waren namelijk ook al gedaan. Bloed, foto en scan wezen gister nog niks uit. Ook had ik geen koorts en vroeg daarom of ik er naar mocht laten kijken in een plaatselijk ziekenhuis. Een tripje naar Utrecht kost toch alleen aan de reis al 2 x 1,5 uur.
Dat was goed maar er werd wel eerst even overlegd tussen beide ziekenhuizen.
In het ziekenhuis in Oss hebben ze een kweek afgenomen die naar Utrecht wordt gestuurd en er werd nog even flink rond het gaatje geduwd en er bleek nog veel meer pus en ander lichaamsvocht te zitten. Maar ze kregen het er allemaal uit en daarna is het goed schoon gemaakt. Verder nog steeds geen koorts en ik voelde me ook nog steeds goed. Wel werd ik wat misselijk van al die ziekenhuislucht van de laatste dagen. Toen ik thuis kwam dus ook maar weer meteen naar bed.
Dinsdag ochtend had ik nergens last van en het gaatje was ook mooi dicht gegroeid. Wel ben ik 1,5 kilo afgevallen in die paar dagen tijd maar dat ga ik nu weer inhalen.
Ook ben ik weer gestart met fysio-fitness in Grave bij de sportschool zodat ik weer wat spieren kan kweken. En verder gaat alles nog steeds goed.