woensdag, mei 06, 2009

Pus en zo...

Ja het gaat nog steeds goed want geen nieuws is goed nieuws.
Oké, oké, ik heb wel een heel klein tegenslagje gehad afgelopen zondag.
Zaterdagavond toen ik naar bed ging voelde ik een ander soort pijn dan wat ik normaal heb in mijn rechter zij. Ik heb nog steeds altijd veel pijn aan mijn borstbeen en wond maar dit voelde anders. Het leek meer op de pijn die ik voor mijn transplantatie had als ik een longontsteking had. Maar de temperatuur was goed voor ik ging slapen.
Maar zondagochtend voelde ik die zelfde pijn maar nu wat erger. Ook had ik een temperatuur van 37,2 terwijl die alle andere dagen altijd rond de 36,8 was. Bijna een halve graat hoger dan normaal en dat is voor een getransplanteerde te veel. Ook was mijn FEV1 (de lucht in 1 seconde die je kan uitblazen) een stuk lager. Daarom maar even gebeld naar Utrecht.
Ja kom maar langs was het antwoord. Want zeker in deze beginfase willen ze geen risico nemen.
Op de Spoedeisende hulp (S.E.H.) aangekomen werd er gelijk bloed geprikt en mocht ik op de foto. Voordat ik hier de uitslag van kreeg was het inmiddels 1,5 uur verder en begon ik aardig honger te krijgen want had nog niet ontbeten. Maar je mag zolang je op de S.E.H. bent niet eten. Om 2 uur kwam de uitslag. Er bleek nog steeds wat vocht te zitten van de operatie, maar omdat dit aan het afnemen was kwamen de longvliezen weer tegen elkaar aan en dit gaf waarschijnlijk die pijn.
Maar omdat bij longgetransplanteerde ook wel eens een longembolie voorkwam moest ik voor de zekerheid ook even een Thorax-CT laten maken. Dat is die scan waar je door zo'n buis schuift. Het kon omdat het zondag was wel een uur duren voordat ik aan de beurt was.
Maar om 3 uur kwamen ze al vertellen dat ik voorlopig nog niet aan de beurt was en om half 5 ging mijn moeder toch maar eens zeggen dat we nog zaten te wachten. Nou om half 6 kwamen ze me eindelijk halen voor die scan die werkelijk 2 minuten duurde. Om vervolgens een uur later de uitslag te krijgen dat er niks aan de hand was.
Vermoeid en uitgehongerd ging ik weer naar huis. Onderweg nog een tankstationwinkel leeg gekocht en toen vrij snel naar bed.

Maandag mocht ik weer terug naar Utrecht voor mijn wekelijkse controle. Weer 8 buisjes bloed geprikt en dit keer stond er ook 2 looptesten op het programma. De 6 minuten looptest. Hier moet je in 6 minuten zoveel mogelijk afstand afleggen. En daarna de shuttle-run test. De bekende test met de piepjes. Dit ging allemaal vrij aardig maar toen ik thuis kwam was ik toch wel moe. Ook nog van de dag er voor.

Om 4 uur ging ik dus even liggen en toen ik weer opstond merkte ik wat nattigheid in mijn zij. Toen ik voor de spiegel keek wat het was zag ik een sliert pus uit mijn wond komen. Uhmm... ??? Wat moet dat daar? Dus ik veegde het weg maar gelijk kwam er al weer een nieuwe druppel uit. Toen ik er wat op duwde bleek er toch wel veel uit te komen en belde daarom maar weer met Utrecht.
Ja dan moet je toch echt weer terug komen. Maar door de ervaring van de dag er voor en omdat ik al de hele ochtend in Utrecht was geweest had ik daar niet zoveel zin in. Alle mogelijke testen waren namelijk ook al gedaan. Bloed, foto en scan wezen gister nog niks uit. Ook had ik geen koorts en vroeg daarom of ik er naar mocht laten kijken in een plaatselijk ziekenhuis. Een tripje naar Utrecht kost toch alleen aan de reis al 2 x 1,5 uur.
Dat was goed maar er werd wel eerst even overlegd tussen beide ziekenhuizen.
In het ziekenhuis in Oss hebben ze een kweek afgenomen die naar Utrecht wordt gestuurd en er werd nog even flink rond het gaatje geduwd en er bleek nog veel meer pus en ander lichaamsvocht te zitten. Maar ze kregen het er allemaal uit en daarna is het goed schoon gemaakt. Verder nog steeds geen koorts en ik voelde me ook nog steeds goed. Wel werd ik wat misselijk van al die ziekenhuislucht van de laatste dagen. Toen ik thuis kwam dus ook maar weer meteen naar bed.
Dinsdag ochtend had ik nergens last van en het gaatje was ook mooi dicht gegroeid. Wel ben ik 1,5 kilo afgevallen in die paar dagen tijd maar dat ga ik nu weer inhalen.
Ook ben ik weer gestart met fysio-fitness in Grave bij de sportschool zodat ik weer wat spieren kan kweken. En verder gaat alles nog steeds goed.

16 reacties:

Anoniem zei

Zo Zo, je maakt het spannend!

Maar gelukkig alles oke!


Niet te gek gaan doen verkuh...



X Monique

lielie zei

Gatverdamme... vieze God.
Maar gelukkig is alles goed! hopelijk voel je je snel beterderr!

liefs Annelie

Marian zei

Hoi Twan

goed te lezen hoe jij met dit soort tegenslagen(slagjes?) om gaat, ga zo door!

Regina zei

We dachten je al gezien te hebben zondagmiddag. Beide met mondkapje op. Je ex buurman en mede getransplanteerde Arno en Regina

Anoniem zei

Ik hoop dat het nu weer wat beter met je gaat,maar je bent een doorzetter zet hem op groetjes (cf) Margriet.

Mars zei

Ik zou me niet druk maken om die 1,5 kilo die je kwijt bent, dat was vast die pus;-)
Hopelijk ben je voorlopig even Utrecht-vrij!

Succes met het kweken van nóg grotere spierballen!

Anoniem zei

hey Twan, wat klinkt dat ontzettend vies, maar goed het is nu gelukkig weer weg!

ik heb je filmpje vorige week bekeken en je ziet er super goed uit! hoop dat je je ook zo voelt en dat het alleen maar beter wordt.

liefs Wendy

José zei

Hoi Twan dat is weer `n hoop informatie. Maar jij slaat je hier ook wel weer doorheen. Niet te vaak naar Utrecht hoop ik voor je, dat heb je nu wel gehad. Gelukkig dat `t allemaal goed was. Heel veel sterkte met verdere herstel en tot ziens!
Groetjes, Ome Jan en Tante José

Anoniem zei

hey Twan

hier een berichtje van sylvia [account sylvester]

ik ben er sinds gisteren achter gekomen dat je geopereerd was .. tjonge geweldig voor je .. mijn grootste wens naar jouw toe is .. dat jij nog heel lang en hopelijk ook nog een zeer lang en gezond leven mag hebben ..

groeten sylvia

Paul zei

.... maar gelukkig hebben we de foto's nog!

PatjeXXX zei

Hoi Twan,
Goed van je dat je zelf initiatief heb genomen om niet voor de tweede keer naar Utrecht te gaan voor een reeks onderzoeken!! Vreemd dat Utrecht niet doorhad dat de wond was gaan ontsteken??!
Nu kan je weer wat gaan aansterken.
Beterschap en groetjes Claudia Denissen

Anoniem zei

Gefeliciteerd met je nieuwe leven.
Ik durfde je vader niet meer te bellen zo spannend vond ik het worden.
Bram Harpe
een jukebox vriend

Naomi zei

Heerlijk die pusverhalen van je ;). Ennuh 1,5e kg kwijt? Haal nog maar meer benzinestationwinkels leeg dan :P. Train ze!

xxx Omi

Anoniem zei

Twannessss.. hoe is het met je spiertjes? Ondertussen al flinke ballen op je bovenarmen?
Heerlijk trouwens je verhaal.. I LOVE PUS :S
Zodra ik het iets minder druk met mn afstudeeropdracht heb en weer eens in de Reek ben, kom ik een biertje bij café dun Mertens doen en je gigantische spieren bewonderen!! xxx Mich

Astrid zei

Hoi Twan,
Het is nu 21 mei en je hebt al een tijdje niets geschreven. Ik ben heel erg benieuwd naar hoe het nu met je gaat.

gr. Astrid van Heeringen

Marian zei

Hoi Twan

je hebt idd al een tijdje niet meer geschreven ik denk dat er veel mensen benieuwd zijn hoe het nu allemaal gaat, natuurlijk is geen nieuws goed nieuws maar toch is het prettig om af en toe wat te horen.
enne misschien kun jij in je blog wat aandacht schenken aan
www.storteeneuro.nl
deze actie loopt niet zo hard er is nog maar 32.957 euro gestort volgens mij is er veel te weinig bekendheid aan gegeven zelf heb ik er alleen via paul de leeuw van gehoord nou ja kijk maar of je er wat mee doet in je blog
beterschap verder en blijf positief!
groetjes Marian